Twee maanden al dat we dit meisje in onze gezin hebben, terwijl het nog als gisteren aanvoelt dat ik haar voor het eerst in mijn armen had.
Ik vind het wonderlijk om te zien hoe zo'n jonkie zich in 8 weken tijd ontwikkelt.
De voorbije maand veranderde ze plots van een slappe, hulpeloze baby naar een alert kind waar we mee in interactie kunnen gaan. Volgen met haar ogen, lachen, babbelen (kraaien), handjes ontdekken en in mondje steken, hoofdje zelf rechtop houden,... Ze ontdekt de wereld met grote ogen en volle teugen. En beetje bij beetje ontdekken ook wij wie Tilly is.
Ik blijf het almaar herhalen, het leven is een wonderlijk geschenk!
 |
| een zaterdagmorgen - ik ontbijt - ik kijk - en ik denk 'zie eens wat een mooie kroost!' |
 |
| hij noemt haar Littietje |
 |
| tilly-kiwi |
 |
| verse melk - ik blijf het wonderlijk vinden dat ik voedsel produceer |
 |
| Ze heeft het hoofd van Oskar&Vanya, de ogen van Amos, en de oren van mij! |
Ik weet nog dat ik dat bij de jongens ook zei, en nu zeg ik het weer:
Het wordt steeds leuker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten