Ze maakte een goede start!
Reeds 2 dagen na de geboorte ging ze weer boven haar geboortegewicht, en op dag12 woog ze al 600g meer tov haar geboortegewicht.
Ze wordt met de dag alerter, begint lichtjes te kraaien en oefende al een paar keer twijfelend haar sociale glimlach naar haar papa.
Het is wonderlijk om te zien, hoe die hersentjes in een maand tijd al tot zoveel meer in staat zijn!
Hoewel mijn lichaam zich bijzonder snel herstelde van de bevalling, toch voel ik de intensiteit van die eerste kraamweken in mijn lijf zitten. Wat is het rustgevend en heerlijk om thuis te kunnen zijn, en volop die intensiteit te kunnen beleven in ons coconnetje - waar ik me tijdens deze kraamtijd zo graag in nestel.
Intens vertederend.
Intens mooi.
Intens ruiken en voelen aan dat o zo zachte babyvelletje.
Intens geduldig zijn in het zoeken naar hoe haar te troosten als ze huilt (ja, dat doet ze ook!)
Intens inspanningen doen om ook de nodige aandacht te geven aan Amos en Oskar.
Intens ons met elkaar verbonden voelen via de borstvoeding - het vervolg van de navelstreng.
Intense nachten om dat hummeltje van eten te voorzien.
Intens de dagindeling plannen, om naast de basisbehoeften van Tilly, ook de andere basis-gezins-geraleteerde zaken (koken, was, jongens afhalen,...) wat terug te kunnen oppikken.
Haar aan iedereen willen tonen, met zo'n intense fierheid.
We zijn zo ontzettend trots en blij met Tilly erbij in ons gezin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten